Maart is een uitstekende maand om je tuin te onderhouden. Ons lieflijk hofke is nog nauwelijks uit de winterslaap zodat je vrolijk kunt snoeien en ruimen terwijl je overal nog goed bij kan. Zo hier en daar steekt al wat groens de kop op. Maar dan weet je tenminste welke plant de winter heeft overleefd. En ook welke plant zich op de ongewenste plek bevindt. Of zelfs helemaal niet gewenst is. Graspollen zijn dan vooral de pineut. Die heeft de buurman immers al genoeg. Gras bedoel ik, van pineuten weet ik het niet.
Met bijna de hele moestuinbende zijn we vandaag aan het werk gegaan. Een gezellig onderhoud dus. De losse bladeren zijn opgeruimd, er is gesnoeid, gewied en verpland en ook het rommelhok is van naam veranderd: het is nu een zeer opgeruimd hok. Compleet met haken om gereedschap aan te hangen en een allerlei slimme opbergmogelijkheden. Een hele klus.
En hier en daar is zelfs al wat gezaaid. Afgelopen week is er immers compost uitgereden over de bedjes, dus die waren er klaar voor. En dat met dank aan Van Helvoirt Groenprojecten voor de gulle gift van een aanhangwagen vol compost.
Nieuw dit jaar is de hop. Die gaat gepland worden in kersvers gemaakte bakken tegen de muur van de gymzaal aan en bij de overkapping. Er komen maar liefst vier soorten, alle besteld bij ’t Hoppecruyt ver over de grens in België: Magnum (een bitterhop) en Spalter Select, Aalster Groene Belle en Cascade (dat zijn aromahoppen). En waarom zo divers? Er zijn bierbrouwambities. Daarom.
Of ‘We lusse ze gruun’ een goede naam is voor bier, daar zijn de meningen nog over verdeeld. Maar onze hof is er klaar voor.
De hopstaken staan klaar. Pal naast de effectief gesnoeide fruitstruiken.
Nij bluumkes bij de poort. Voor een groene entree.
Beetje schimmige foto, maar het hok ziet er zeer netjes uit!
